ΓΙΑΤΙ ΛΕΜΕ Ό Χ Ι  ΣΤΗΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ…!!!

Γιατί η τροπολογία Γεροβασίλη, που «απειλεί» τους προϊστάμενους, είναι μια τεράστια κοροϊδία: τους απειλεί ότι δεν θα συμμετάσχουν στις κρίσεις, τις οποίες η κυβέρνηση δεν έχει καν σκοπό να κάνει εντός του 2018! Στα 2,5 χρόνιας κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν έχουν κάνει αξιολογικές κρίσεις διευθυντών/τμηματαρχών. Εδώ και 1,5 χρόνο, με ψηφισμένο νέο νόμο για κρίσεις, δεν έχουν προχωρήσει σε καμία κρίση, παρά μόνο για Γενικούς Διευθυντές Διοικητικού-Οικονομικού (κρίση που εξαιρείται από την τροπολογία) και απλώς έχουν μαζέψει τις αιτήσεις. Ούτε η επιτροπή που θα αξιολογήσει έχει φτιαχτεί, ούτε τα μόρια έχουν μετρηθεί έξι μήνες μετά. Ετοιμάζουν νέα Οργανογράμματα στα οποία οι Διευθυντές και πάλι θα τοποθετηθούν στις θέσεις που είναι σήμερα. Στην «καλύτερη» περίπτωση, το 2018 ίσως γίνουν μόνο οι κρίσεις για Γενικούς Διευθυντές (κι αυτό ελέγχεται αν όντως θα συμβεί). Είναι απαράδεκτο να μην έχουν γίνει κρίσεις από το 2011 (πχ  για Τμηματάρχες), να κάνουν διαδοχικούς διορισμούς σε θέσεις ευθύνης ή να αφήνουν τις θέσεις κενές, και να έρχονται να «απειλούν» για τη συμμετοχή απεργών στην κρίση. Και βέβαια είναι μια κούφια απειλή: αν κανείς μας δεν καταθέσει φύλλα αξιολόγησης, η διάταξη θα μείνει στα χαρτιά.

Να ενημερώσουμε επίσης τους συναδέλφους ότι το ίδιο είχε νομοθετηθεί επί Διαμαντοπούλου στο Υπ. Παιδείας, όταν είχαν ορίσει ότι απαραίτητο κριτήριο για τις κρίσεις των Διευθυντών και στελεχών εκπαίδευσης ήταν η έκθεση αξιολόγησης του υποψηφίου. Μόνο που κι αυτό έμεινε στα χαρτιά, καθώς το εκπαιδευτικό κίνημα δεν επέτρεψε να προχωρήσει η αξιολόγηση και απλά ακυρώθηκε – δεν προσμετρήθηκε καθόλου το κριτήριο αυτό στις  3 κρίσεις για Διευθυντές σχολικών μονάδων που έχουν γίνει  από τότε κι έχουν συμμετάσχει κανονικά όλοι χωρίς να έχουν συμμετάσχει στην αξιολόγηση.

Γιατί ούτε καν τα βασικά εχέγγυα του ίδιου του νόμου δεν έχουν εφαρμοστεί…!!! Πού είναι οι κρίσεις διευθυντών και τμηματαρχών, τα οργανογράμματα, η στοχοθεσία (που προέβλεπε ο νόμος Βερναρδάκη); Με βάση τι ακριβώς θα αξιολογηθεί ο καθένας μας; Οποιοδήποτε σύστημα αξιολόγησης προβλέπει να υπάρχουν αντικειμενικά κριτήρια και κοινοί στόχοι, οι οποίοι εξετάζονται σε συνάρτηση με το διαθέσιμο προσωπικό. Αλλιώς η «αξιολόγηση» είναι με βάση τη συμπάθεια και την αντιπάθεια του προϊστάμενου προς τους υφιστάμενους και το ανάποδο.

Γιατί είναι σε ισχύ το Μνημόνιο, που βάζει ως στόχο την «μείωση του δημόσιου τομέα». Οπότε στο τέλος, είτε το κάνουν με μια κίνηση (όπως το απροκάλυπτο 15% που είχε ο νόμος Μητσοτάκη) είτε το «σπάνε» σε δυο κινήσεις (νόμος για αξιολόγηση χωριστά και νόμος για απολύσεις χωριστά), το αποτέλεσμα είναι ίδιο. Στόχος και αυτού του νόμου δεν είναι να βελτιωθεί με κάποιο τρόπο το δημόσιο, αλλά να βρεθεί τρόπος αργότερα να γίνουν απολύσεις υπαλλήλων. Το δημόσιο όμως δεν χρειάζεται απολύσεις, χρειάζεται ενίσχυση σε προσωπικό!

Αν κανένας μας δεν καταθέσει φύλλα αξιολόγησης, ο νόμος δεν θα εφαρμοστεί και θα προστατευτούμε όλοι και όλες από την απόλυση ή άλλες δυσμενείς μεταβολές (υποχρεωτικές μετακινήσεις, μισθολογική στασιμότητα). Το ίδιο κάναμε και επί Μητσοτάκη. Δεν θα βάλουμε ούτε τώρα την υπογραφή μας στην εφαρμογή ενός νόμου που αύριο θα οδηγήσει εμένα ή τον διπλανό μου στην απόλυση!

ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ  Δ.

Ν. ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑΣ -  Ν. ΧΑΛΚΗΔΟΝΑΣ